cadivus

cadivus: cădīvus, a, um, adj. [cado] (an access. form of caducus).
I.
Of fruit, falling of itself: mala,
Plin. 15, 16, 18, § 59; 15, 17, 18, § 60.—
II.
In medic. lang., having the falling sickness or epilepsy, epileptic, Marc. Emp. 20.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

calia — ca·lì·a s.f. 1. TS orefic. ciascuna delle piccole particelle che si staccano durante la lavorazione dell oro 2. OB fig., cosa insignificante, senza valore; cianfrusaglia 3. OB fig., persona noiosa o malaticcia {{line}} {{/line}} DATA: av. 1400.… … Dizionario italiano
ԳԱՅԹՈՏ — (ի, աց.) NBH 1 0527 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c ա. ὁλισθέων, πτασημός Labans, caducus, cadivus Գթոտ. դիւրագայթ. որ ստէպ գայթէ. սխալական. *Զգայթոտ եղբայրն ʼի պատուականս հանել. Կանոն.: *Զի միշտ գայթոտ եմք. Լմբ. սղ.: *Հայեցեալ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
cadivo — adj. 1. Que cai naturalmente em determinada fase do desenvolvimento. = CADUCO, DECÍDUO ≠ PERENE 2. [Figurado] Cujas capacidades intelectuais foram muito afetadas pela idade. = SENIL ‣ Etimologia: latim cadivus, a, um, que cai por si,… … Dicionário da Língua Portuguesa

Academic Dictionaries and Encyclopedias